- concelebro
- con-cĕlē̆bro, āvi, ātum, 1, v..a. (a strengthened celebro; rare but class.).I.To resort to in multitudes or frequently, to frequent:b.
variae volucres loca aquarum Concelebrant,
Lucr. 2, 345:convivia et passim et tributim,
Q. Cic. Pet. Cons. 11, 44. —Of actions, to pursue or prosecute vigorously:c.studia per otium,
Cic. Inv. 1, 3, 4.—Aliquid aliquā re, or absol., to fill, animate, enliven, cause to abound with any thing:II.suavi cantu concelebra omnem hanc Plateam hymenaeo,
Plaut. Cas. 4, 3, 2:levia carmina cantu,
Lucr. 5, 1381:alma Venus quae terras concelebras,
who hast filled with life, id. 1, 4.—Meton.A.To celebrate a solemnity in great numbers, to celebrate, solemnize:B.diem natalem,
Plaut. Ps. 1, 2, 32; cf.:dies carnificum,
id. As. 2, 2, 45:funus,
Liv. 8, 7, 22:at jam quoque rem (sc. triumphum) populus Romanus omnium studio omni visendam et concelebrandam putavit,
Cic. Imp. Pomp. 21, 61 Orell. N. cr.:spectaculum, etc.,
Liv. 1, 9, 7:dapes,
Ov. F 4, 354.—To honor, praise, extol:C.genium choreis,
Tib. 1, 7, 49.—To publish abroad, make known:summae virtutis concelebrandae causā Graii... monumentum statuerunt,
Cic. Inv. 2, 23, 70:rumorem,
Q. Cic. Pet. Cons. 13, 50: multis indu locis sermonibu' concelebrarunt, Lucil. ap. Non. p. 275, 2:famā ac litteris victoriam,
Caes. B. C. 3, 72 fin.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.